28 Nisan 2011 Perşembe

ben küçükken


Kibritçi Kız masalını defalarca okuyup, defalarca ağlardım.

annem her Ağustos Böceği ile Karınca'yı anlattığında ağlardım.

Kurşun Askeri her okuduğumda ağlardım.

her gece annemin ölümünü hayal edip ağlayarak uykuya dalardım.

"anne içimde büyük bir sıkıntı var" deyip yine ağlardım.

yıpranmış, bozulmuş bebeklerim kendilerini kötü hissetmesinler diye hep onlarla oynayıp "siz üzülmeyin ben en çok sizi seviyorum" deyip ağlardım.

sokaktan gelen yavru kedi ve köpek çığlıklarına sesleri kısılana kadar ağlar, onları eve alırdım, bulamadıklarım için ağlamaya devam...

Winnie The Pooh  izleyip her bölümünde bir de Eeyore için ağlardım.

falan filan


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder